Η συγγραφέας Λένα Διβάνη μιλά για τρία βιβλία που φώτισαν περιόδους της ζωής της. Το πρώτο είναι Η «Περσινή Αρραβωνιαστικιά» (1984), η συλλογή διηγημάτων της Ζυράννας Ζατέλη, ένα έργο που εξερευνά τη γυναικεία ψυχή συνδέοντας την καθημερινότητα με το υπερβατικό μέσα από μια ποιητική και ωμή γλώσσα. Το δεύτερο είναι «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα»(1987) της Άλκης Ζέη, το μυθιστόρημα – ρέκβιεμ μιας γενιάς αριστερών ελλήνων που η ζωή τους έμελλε να καθορίζεται από τις επιλογές που έκαναν στην νεότητά τους. Και το τρίτο, «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος»(1976) της Μαργαρίτας Καραπάνου, που εξερευνά την παιδική ηλικία και την επώδυνη διαδρομή προς την ενηλικίωση.
Η συγγραφέας Λένα Διβάνη μιλά για τρία βιβλία που φώτισαν περιόδους της ζωής της. Το πρώτο είναι Η «Περσινή Αρραβωνιαστικιά» (1984), η συλλογή διηγημάτων της Ζυράννας Ζατέλη, ένα έργο που εξερευνά τη γυναικεία ψυχή συνδέοντας την καθημερινότητα με το υπερβατικό μέσα από μια ποιητική και ωμή γλώσσα. Το δεύτερο είναι «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα»(1987) της Άλκης Ζέη, το μυθιστόρημα – ρέκβιεμ μιας γενιάς αριστερών ελλήνων που η ζωή τους έμελλε να καθορίζεται από τις επιλογές που έκαναν στην νεότητά τους. Και το τρίτο, «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος»(1976) της Μαργαρίτας Καραπάνου, που εξερευνά την παιδική ηλικία και την επώδυνη διαδρομή προς την ενηλικίωση.